Ho Chi Minh City

Dag 143
Door een tuk tuk opgehaald van ons hotel, die ons naar de Vietnamese bus company bracht. De rit zou in totaal 7 uur duren. Toen we de bus instapten wilde de buschauffeur eerst bij iedereen controleren of alle visums in het paspoort klopten. Bij de Cambodjaanse grens moesten we een stempel in ons paspoort laten zetten, maar bij de Vietnamese grens moest iedereen zijn paspoort inleveren bij de buschauffeur en die regelen alles bij de grens en controleren of de douane alles correct hebben gedaan. Daarna krijg je je paspoort terug en mag je Vietnam binnen . Daarna was het nog een eindje naar Ho Chi Minh City. Hier werden we midden in het centrum afgezet, vanwaar we gemakkelijk naar ons hotel konden lopen. Hier ingecheckt en daarna een stadswandeling gemaakt. Hier zijn we gewandeld langs de People's Committee Building, waar een beeld van Ho Chi Minh voor staat. De Opera House, de Notre Dame Cathedral hebben we daarna bekeken. Daarna een pauze gehouden bij Hard Rock Café. Onderweg terug naar onze wijk een paar winkelcentrums door gelopen en in de avond gegeten bij een visrestaurant. Dit was erg lekker. Ho Chi Minh City is een erg gezellige stad.

Dag 144
Vandaag zijn we begonnen met een ijs koffie. Koffie wordt erg veel gedronken in Vietnam. De ijs koffie was op zich erg lekker, alleen was jammer dat er stukken gelatine in zaten. Na de koffie zijn we naar Reunification Palace gelopen, dit is een paleis uit de jaren 60 en was eigenlijk het paleis van de president. Tijdens de Vietnam oorlog zat de president in dit gebouw. De hele inrichting is retro, jaren 60. Binnen in het gebouw heb je vergaderzalen, hier is ook vredescontract tussen noord en zuid Vietnam getekend, bioscoop, spelzalen en een stuk huis van de president met zijn familie. Op het dak kon een helikopter landen en in de kelder was een bunker gebouwd. Na het paleis zijn we naar het War Remnants Museum gegaan. Hier werd de Vietnam oorlog uitgebeeld in foto's. Hier kom je te weten wat voor verschrikkelijke dingen Amerika tijdens de oorlog allemaal heeft gedaan in Vietnam. Onschuldige Vietnamezen werden vermoord met dorpen tegelijk, mannen, vrouwen en kinderen. Over het hele land is gas gespoten of gedropt. Hierdoor zijn verschrikkelijk veel mensen gedood. Nu worden nog elke dag verminkte mensen geboren, doordat mannen en vrouwen deze stoffen in hun lichaam hebben opgenomen. Heel lang heeft Amerika deze gruweldaden niet erkend. Wanneer je hierdoor heen loopt krijg je de rillingen over je lichaam van alle verschrikkelijke dingen die op de foto's staan afgebeeld. Na het museum hebben we even een pauze gehouden om het museum een plek te geven. Daarna zijn we naar Jade Emperor Pagoda geweest. Dit is een Taoïstische tempel. De buitenant wel leuk om te zien, maar niet erg bijzonder. Wel eindelijk niet zo'n overdreven gouden tempel  zoals we in alle landen hiervoor elke keer zagen. Hier vlakbij was het History Museum. Niet erg bijzonder. Ook wilden we nog naar Military Museum, maar deze was helaas gesloten. Wel konden we alle oorlogsvliegtuigen, tanks, raketten en geweren die buiten stonden bekijken. In de avond een bus ticket voor Dalat geregeld en een tour naar de Cu Chi tunnels, deze gaan we beide over twee dagen gebruiken.

Dag 145
We hebben vandaag wat langer in ons bed gelegen en tegen de middag naar de Cholon wijk (Chinese wijk) geweest. Hier met de plaatselijke bus heen geweest. erg gemakkelijk en heel goedkoop. Eerst hebben we een markt bezocht waar het super druk was, iedereen is inkopen aan het doen voor het Tet festival (Chinees Nieuwjaar). Voor de rest hebben we verschillende Chinese tempels bezocht waar het ook gigantisch druk was, omdat het een speciale dag was. Iedereen zat volop wierrook op te steken. Er kwam veel rook uit de tempels. We hebben ook nog een Chinese Katholieke kerk bezocht en een moskee. Daarna zijn we op de bus gestapt terug naar ons hotel. In de avond bbq gegeten op straat, lekker.

Dag 146
Vandaag een dagje geschiedenis Vietnam. Eerst hebben we uitgeslapen tot 10 uur waarna we dan onze spullen gepakt hebben om ze naar het kantoortje waar we onze dagtrip en slaapbus hebben geregeld te brengen. Daarna een ontbijtje genomen bij een bakker en om 1 uur werden we opgehaald door een bus naar de tunnels toe. De rit erheen duurde twee uur, omdat we nog moesten stoppen bij een handicraft shop. Hier waren wij gelijk weer buiten, daarna gingen we gelijk naar de tunnels. Hier moesten we eerst een film kijken, wat meer op een propaganda film leek. Er werd erg vaak gezegd dat soldaten die Amerikanen dood hadden geschoten de helden van de oorlog waren. Daarna kregen we een rondleiding van onze gids door het gebied heen. Al snel kregen we in de gaten dat hij ook in de oorlog had gevochten en dat hij blanken mensen niet graag mocht. Wat hier jammer aan is dat wij er niets aan kunnen doen dat de Amerikanen hier oorlog hebben gevoerd. Tijdens de rondleiding is Femke nog in een verstop gat gekropen. Dat was echt smal, krap en donker. Deze waren zo smal gemaakt zodat de Amerikanen er niet in konden, onze gids beschreef het alsof alle Amerikanen dik zijn. Voor de rest wat vallen gezien die de Vietcon (Communisten van Zuid-Vietnam) maakten. Aan het eind mochten we nog een klein stukje door de nauwe gangen lopen. Daarna gingen we om half 6 terug naar Ho Chi Minh City. De tour zelf vonden wij vooral erg toeristisch en niet de leukste tour. We hopen dat de tunnels in het midden van het land leuker en minder toeristisch zijn. In de avond een keer lekker Mc Do gegeten. Dat smaakte wel een keer voordat we de nachtbus naar Dalat op gingen. Om half tien worden we opgehaald van het kantoortje en rond 5 uur morgenvroeg zijn we in Dalat.