Dili & ten oosten van Dili

Dag 311
Om zes uur opgestaan, een taxi aangehouden en op naar de airport. Hier ingecheckt, er stond niemand in de rij, dus ging het snel. Even lekker Nederlands gegeten bij La Place, dat is alweer lang geleden dat we daar iets hebben gehad. Na het ontbijt door de douane gegaan en wachten op het vliegtuig. In het vliegtuig zaten we met maar 19 passagiers, dat zo’n vlucht uit kan. Op de vlucht kregen we wat te eten en te drinken. Op Dili geland, kwamen we aan bij de airport wat gewoon een grote asfalt baan was met een ontvangsthal en een Burger King, stelde niet veel voor. Wij in de rij voor de visa, blijkt dat we sinds kort een gratis visa krijgen. Door de douane ging ook snel en daarna lagen gewoon de tassen al gereed om gepakt te worden. Buiten de airport stonden een paar taxi’s klaar, ook al kan je het niet echt een taxi meer noemen. Deze bracht ons naar het hotel, oké hotel is een groot woord, ons matras ligt gewoon op een houten plank, dit is echt back to basics. Onze kamer delen we samen met een moeder en haar zoontje uit Indonesië. We hadden ingecheckt en daarna op weg om de stad te verkennen. Dili is niet echt iets wat je een stad kan noemen. Veel bezienswaardigheden hebben ze niet. We gingen op zoek naar een tour, maar deze vragen absurd hoge prijzen, sowieso liggen de prijzen hier erg hoog. We hebben het hier met onze hotel eigenaar over gehad en die vertelde dat dit wordt verpest door de UN en de NGO’s die dit land proberen op te bouwen. Je ziet ook heel erg dat in de dure auto’s blanken of Chinezen rijden. In de avond op zoek gegaan naar een restaurantje, ook weer vrij prijzig. In de avond besloten om een motor te huren om het land te verkennen en dit bij onze hotel eigenaar geregeld.

Dag 312
We wisten niet goed wat we met deze dag moesten gaan doen, maar we hebben besloten om naar Timor Plaza te gaan, het winkelcentrum van Oost-Timor, ook de enige. Hier een bioscoopje gedaan, Tarzan, en wat rondgelopen, het winkelcentrum stelt niks voor. In de avond lekkere broodjes met een Portugese worst gegeten en een flesje rode wijn gedronken. Later nog met ons gezelschap van het hotel (2 Duitsers, een Fransman en een Braziliaanse)een paar biertjes gedronken.

Dag 313
Ons motor avontuur begint deze dag. Eerst zijn we naar het Christus beeld gereden, dit is een 27 meter hoge Christus op de top van een rots, nagemaakt van het Christus figuur in Rio de Janeiro. Vanuit hier de hoofdweg naar Baucau genomen, van de hoofdweg moet je niet veel voorstellen, veel gaten en soms helemaal geen weg meer. Baucau ligt 123 km van Dili af en hier hebben we zeker 4 uur over gereden. Onderweg veel mooie landschappen gezien. Ook leven de mensen hier nog erg back to basics, wel zijn er niet veel traditionele huizen meer. Baucau stelde niet veel voor, ook al is het de tweede stad van Oost-Timor, het lijkt ons meer een dorp. Er is een mooie kerk en een paar Portugese gebouwen. We vonden een hotelletje wat niet veel voorstelde, een bed, hurkwc en een bak met water waar je kon douchen. Wel in de avond lekker biefstuk gegeten.

Dag 314
Om zes uur in de ochtend werden we ons bed uit getoeterd en geschreeuwd, want Portugal had de EK gewonnen. De hele dag werd er Porto naar ons geroepen. Van Baucau een redelijke weg naar Com gepakt, dit is een strandplaats bijna aan het eind van her land. Onderweg in dorpjes gestopt en alle kindjes van het dorp stonden om ons heen te kijken naar ons. Rond de middag kwamen we aan in Com, hier een hotel gevonden pal aan het strand en erg leuk, maar wel weer met basic wc en douche. In de avond bij een ander hotelletje gegeten, ook een mooi plaatsje aan het strand.

Dag 315
Uitgeslapen en tegen de middag de korte weg naar Lospalos gepakt. Dit was echt een slechte weg, vaak moesten we te voet verder. Wel erg leuke route om te pakken. In Lospalos rondgereden, niet heel erg bijzonder. Hier gegeten in het enige restaurant, biefstuk met friet, rijst en salade. Daarna naar Tutuala gereden, ook weer een slechte weg, met aan het einde een prachtig uitzicht. Dit is de punt van Oost-Timor. Hier kon je naar beneden voor 8 km, maar dat moest je te voet doen, daar hadden we geen zin in. Van hier terug naar Com gereden, maar nu over de omweg, deze was veel beter. In de avond gerust in Com.

Dag 316
Onze laatste dag was vooral een rustdag. Tegen de middag naar een verlaten strand gereden, hier lekker gezwommen in de zee. Tegen de avond kwamen we in ons hotel weer twee toeristen tegen die we in Dili hadden ontmoet. In de avond ervaringen gewisseld.

Dag 317
In de ochtend regende het een tijdje Com, maar wanneer dit gestopt was zijn we naar Baucau gereden, dit was een twee uur durende rit. In Baucau geluncht en eten ingeslagen voor de komende twee dagen. Het weer in Baucau was goed, dus zijn we de bergen in getrokken. We wilden naar Viqueque vertrekken, dit is ongeveer 60 km van Baucau. In Venilale, 30km van Baucau hebben we geschuild, omdat het begon te regenen. Hier een paar studenten ontmoet die Engels leerden en graag met ons wilden praten. Toen de regen gestopt was zijn we verder gereden. Tien kilometer verder kwam het met bakken uit dus snel regenjassen aan en verder gereden. Onderweg nu veel watervallen gezien door de regen, ook stroomde er meer en meer water over de weg heen. De weg begonnen we minder en minder goed te zien. Vier kilometer van Viqueque stranden we op een plek waar allemaal bussen, auto’s, Motoren en fietsers stil stonden. Toen we dichterbij kwamen zagen we wat er aan de hand was, een kolkende rivier had de weg weg gespoeld. Niemand kon meer verder, en de enige optie was terug rijden. Wij dus omgekeerd, maar nog geen vijf kilometer verder was de weg ook aan het overstromen. Er was de optie om vast te blijven zitten in de bergen, dus Kenny met de brommer door de rivier en Femke erachter aan. Ja hoor Kenny’s slipper schiet kapot, dus op blote voeten verder. Weer vijf kilometer verder hadden we weer dezelfde pech, weer een rivier over de weg heen, deze kwamen we iets makkelijker door heen. Erg rustig gereden en geslibberd over de weg. Uiteindelijk 20 kilometer voor Baucau kwamen we weer op asfalt terecht, maar hier ging iets goed verkeerd. Door de regen zag je niet meer waar de gaten in de weg zaten en Kenny heeft er eentje gemist, nou eigenlijk gewoon recht doorheen gereden. Met een gigantisch klap zijn we op de grond geknald. Gelijk kwamen mensen naar ons toe gerend, en hielpen ons met van alles. Jammer genoeg twee knieën, een hand, 4 tenen en een ellenboog kapot. Al snel stopte er een pick-up wagen en die wilde ons wel naar Baucau brengen. Met brommer en al achter in de pick-up. Een half uur later stonden we bij een hotel in Baucau, een duur hotel, maar op dat moment maakte ons dat geen reet uit, we hadden een warme douche nodig. Allebei gedoucht en gekeken wat de schade was. Door de val is Femke haar telefoon kapot gegaan, dus op dit moment niet meer bereikbaar op ons Thais nummer, alleen maar op Kenny’s Belgisch nummer. Allebei de paspoorten die Femke bij haar buik droeg kletsnat geworden. Voor de rest alles in onze backpack drijfnat, met uitzondering van de beide laptops, de camera en de extra lens, dus hier veel geluk mee gehad. De brommer was alleen een spiegel kwijt en twee kleine krasjes op de zijkant, dus veel geluk gehad. Toen we buiten kwamen om te vragen naar een apotheek, keek iedereen ons aan en zeiden jullie moeten naar het ziekenhuis, hier zelf nog niet bij stil gestaan. Het ziekenhuis was dichtbij en erheen gegaan. Het ziekenhuis is een oud gebouwtje en van binnen niet veel nieuwer. Er kwamen gelijk allemaal verpleegsters en doktoren bij ons staan. Allebei moesten we op een bed zitten. Femke haar wonden zijn schoongemaakt en jodium op gedept, daarna drukte ze er watten op, verband hadden ze niet in het ziekenhuis en ook geen pleisters. Kenny zijn wond wilden ze dicht naaien maar dat hebben we geweigerd, de naald werd ergens van een tafel gepakt zonder gesteriliseerd te worden. Uiteindelijk zijn wond ook uitgewassen en gedept met jodium. Voor het ziekenhuis nog formulieren ingevuld en daarna mochten we gaan, betalen hoefde niet, het ziekenhuis is gratis in Oost-Timor. In de avond de hele tijd plat gelegen.

Dag 318
Een ontbijtje bij het hotel gehad en daarna op zoek naar een apotheek, daar de benodigde spullen gekocht om de wonden te verzorgen. Daarna op zoek naar een nieuwe spiegel voor de brommer. Na acht winkeltjes eindelijk dezelfde spiegel gevonden. Gelukkig koste dit maar 5 dollar. Daarna onze spullen allemaal in de zon gelegd om te laten drogen. Tegen de avond nog een Australiër ontmoet die een zoon in de bouw heeft, hij wil ons helpen voor werk in Australië, dus binnenkort CV doorsturen.

Dag 319
Op tijd vertrokken naar Dili terug, een rit van ongeveer drie uur. Een paar keer onderweg gestopt om te rusten. In Dili aangekomen naar hetzelfde hotel gegaan. Hier voor ons zelf gekookt en de rest van de dag rustig aangedaan. Morgen gaan we toch weer de brommer op, om de bergen in te gaan voor twee dagen.